Nasza izba od dawna zwraca uwagę na chaos w kierowaniu lekarzy do walki z epidemią. Problemy zgłaszaliśmy do Wojewody i NFZ. Przedstawiciele OIL w Warszawie brali udział w spotkaniach, mających na celu wypracowanie racjonalnych rozwiązań. Podkreślaliśmy, że praca przy zwalczaniu skutków epidemii jest możliwa wtedy, kiedy zapewni się bezpieczeństwo lekarzowi – dostarczone zostaną środki ochrony indywidualnej, zostanie on ubezpieczony, a także każdorazowo skierowanie będzie uzgadniane z lekarzem, z uwzględnieniem konkretnej sytuacji.
W otrzymanym przez izbę od Wojewody apelu, który przekazujemy do Państwa wiadomości, Wojewoda deklaruje, że w pierwszej kolejności do walki z epidemia mają być kierowani lekarze ochotnicy. Jednocześnie Mazowiecki NFZ, w porozumieniu z Wydziałem Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego gwarantuje, że osobom, które zgłoszą się, zostaną zapewnione środki ochronne oraz ubezpieczenie, co stanowi potwierdzenie ustaleń pomiędzy przedstawicielami OIL a Wydziałem Zdrowia i NFZ.
Zgłoszeń do pracy przy zwalczaniu epidemii należy dokonywać mailowo, pod adres wczk@mazowieckie.pl. Jednocześnie prosimy, by o takiej decyzji informować naszą izbę, byśmy mieli wiedzę o Państwa sytuacji, by w razie potrzeby móc reagować i pomagać. Tak jak dotychczas, staramy się udzielać realnego, konkretnego wsparcia. Prosimy o informowanie nas o zgłoszeniach, wysyłając e-mail pod specjalny adres: ochotnicy@oilwaw.org.pl.
Prośby wojewody o dobrowolne zgłaszanie się do pracy w szpitalach poza miejscem dotychczasowego zatrudnienia, w których są drastyczne braki kadrowe, dotyczą lekarzy różnych specjalizacji, z pominięciem lekarzy po 60. roku życia oraz lekarek w ciąży i lekarzy wychowujących dzieci poniżej 18. roku życia.
– Mieliśmy wiele sygnałów od lekarzy, którzy informowali nas o nagłym czy bezzasadnym trybie skierowań, gdy np. skierowania otrzymywały kobiety w ciąży, lekarze seniorzy, czy też policja przychodziła do domu lekarza wieczorem lub nawet nocą, by wręczyć skierowanie dotyczące już najbliższego dnia, bądź też, gdy lekarze nie mogli liczyć na wystarczające środki ochronne. To sytuacje niedopuszczalne. Na bieżąco na niepokojące sygnały reagował działający w naszej izbie Rzecznik Praw Lekarza, wsparcia udzielało także nasze biuro prawne. Zabiegaliśmy również i wciąż zabiegamy o środki ochronne dla medyków. Lekarze zdają sobie sprawę ze swojej kluczowej roli w czasie epidemii, jednak byśmy mogli skutecznie walczyć, potrzebujemy rozsądnych decyzji i działań ze strony osób, które naszą pracę organizują. W sytuacji kryzysowej nie ma miejsca na pochopne, chaotyczne czy narażające zdrowie i życie decyzje. Mamy świadomość, że na nas lekarzy liczą nasi pacjenci, ale też inni lekarze, których powinniśmy odciążyć, zastąpić, którzy są np. w kwarantannie. Jako izba pomagamy lekarzom w trudnych sytuacjach i niezmiennie pomagać będziemy, tym bardziej ochotnikom, decydującym się na walkę na pierwszej linii frontu – powiedział prezes Okręgowej Rady Lekarskiej Łukasz Jankowski.
Na podstawie zgłoszeń utworzona zostanie lista lekarzy, którzy w pierwszej kolejności będą kierowani do pracy przy zwalczaniu epidemii. Zasady dotyczące m.in. wynagrodzenia, kwestii zakwaterowania, wyżywienia reguluje ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
Delegowanie – zgodnie z deklaracją Wydziału Zdrowia oraz NFZ – odbywać się ma po wcześniejszym ustaleniu szczegółów, z uwzględnieniem kontekstu konkretnej sytuacji.
W piśmie, które trafiło do naszej izby, wojewoda mazowiecki Konstanty Radziwiłł apeluje do lekarzy:
Szanowni Państwo Lekarze i Lekarze Dentyści!
Szanowne Koleżanki, Szanowni Koledzy!
Epidemia choroby wywołanej wirusem SARS-CoV-2 stawia przed nami niespotykane dotąd wyzwania. Zarówno osoby odpowiedzialne za państwo i jego struktury, pełniące służbę różnych formacjach antykryzysowych jak i przede wszystkim pracownicy służby zdrowia, a wśród nich przede wszystkim Lekarze i Lekarze Dentyści stoją wobec ogromnych potrzeb i oczekiwań społeczeństwa. Wiele z tych osób staje wobec realnego zagrożenia własnego zdrowia i życia, a w konsekwencji także bezpieczeństwa swoich bliskich. Mimo często bardzo trudnych warunków pracy daje się zauważyć bezprzykładne zaangażowanie większości tych osób w profesjonalne i zdyscyplinowane działania na rzecz ograniczenia epidemii oraz opiekę nad chorymi i będącymi w potrzebie. Wszystkim Lekarzom i Lekarzom Dentystom za to bardzo dziękuję.
Znaleźliśmy się wszyscy w sytuacji, której nie sposób było przewidzieć. Dlatego tak ważna jest gotowość do podejmowania niezbędnych a niestandardowych działań. W związku z epidemią w wielu placówkach opieki zdrowotnej i pomocy społecznej występują nagłe niedobory kadry lekarskiej. Niejednokrotnie, w związku z czasową niezdolnością do pracy spowodowaną chorobami, izolacją lub kwarantanną Lekarzy, dochodzi do krytycznych sytuacji w zakresie opieki nad pacjentami. W tej sytuacji proszę Państwa o zgłaszanie swojej gotowości do podjęcia pracy w takich jednostkach do Wojewódzkiego Centrum Zarządzania Kryzysowego (wczk@mazowieckie.pl). Z takiej grupy Lekarzy i Lekarzy Dentystów chętnych do podjęcia się pomocy w miejscach szczególnie zagrożonych brakiem personelu pozwolę sobie korzystać w pierwszej kolejności. Z góry dziękuję!
O pomoc prosi również NFZ. W piśmie do naszej izby p.o. dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia Michał Dzięgielewski napisał:
Szanowny Panie Prezesie
Mazowiecki Oddział Wojewódzki, działając w porozumieniu z Wydziałem Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie, uprzejmie prosi o pomoc w organizacji doraźnego zabezpieczenia ciągłości pracy oddziałów szpitalnych w szpitalach na terenie Mazowsza, w których decyzją sanepidu personel medyczny został skierowany na kwarantannę.
Dotychczasowa praktyka pokazuje, że zalecenia sanepidu dotyczą całych zespołów medycznych, pracujących na oddziałach, na których stwierdzono zakażenie wirusem SARS- CoV-2, zaś decyzje często zapadają poza godzinami pracy lub w dni wolne, co w praktyce uniemożliwia zorganizowanie opieki nad pozostającymi na oddziale pacjentami. Ewakuacja, ze względu na ograniczone możliwości w zakresie transportu, jak i konieczność organizacji łóżek szpitalnych, zazwyczaj nie jest możliwa w ciągu kilku godzin.
Delegowanie lekarzy na podstawie dostępnych i siłą rzeczy pozbawionych zasadniczych informacji wykazów nie jest w tej sytuacji skuteczne. W związku z tym zwracam się z prośbą do Pana Prezesa o pomoc w sytuacji nadzwyczajnej, stanowiącej realne zagrożenie przerwania ciągłości działania placówek szpitalnych w naszym województwie.
Jednocześnie informuję w imieniu Wydziału Zdrowia, że lekarze, deklarujący chęć pomocy zostaną zaopatrzeni w stosowne środki ochrony, zaś ich delegowanie odbędzie się po uprzednim ustaleniu szczegółów i możliwości działania w konkretnej sytuacji.
Skierowanie do o pracy przy zwalczaniu epidemii
- Jaka jest podstawa prawna kierowania osób do pracy przy zwalczaniu epidemii?
Możliwość skierowania osób do o pracy przy zwalczaniu epidemii określona została w art. 47 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U. z 2019 r. poz. 1239, z późn.zm.), zwanej dalej „ustawą”.
- Kto może być skierowany do pracy przy zwalczaniu epidemii?
Skierowany do pracy przy zwalczaniu epidemii może być:
– pracownik podmiotu leczniczego
– inna niż ww. osoba wykonująca zawód medyczny
– osoba, z którą podpisano umowę na wykonywanie świadczeń zdrowotnych
– inna osoba (np. wykonująca zawód niezwiązany z ochroną zdrowia) – pod warunkiem, że jest to uzasadnione aktualnymi potrzebami organów administracji w związku ze zwalczaniem epidemii.
- Kto nie może zostać skierowany do pracy przy zwalczaniu epidemii?
Skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii nie podlegają:
– osoby, które nie ukończyły 18 lat bądź ukończyły 60 lat;
– kobiety w ciąży;
– osoby samotnie wychowujące dziecko w wieku do 18 lat;
– osoby wychowujące dziecko w wieku do 14 lat;
– osoby wychowujące dziecko z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego;
-osoby, u których orzeczono częściową lub całkowitą niezdolność do pracy;
-inwalidzi i osoby z orzeczonymi chorobami przewlekłymi;
W przypadku gdy dziecko w wieku powyżej 14 lat jest wychowywane przez dwoje osób, którym przysługuje władza rodzicielska, do pracy przy zwalczaniu epidemii może zostać skierowana wyłącznie jedna z nich.
Zgodnie z rekomendacją Ministra Zdrowia przed wysłaniem skierowania do pracy wojewoda powinien skontaktować się z osobą, wobec której wydawana jest decyzja w celu potwierdzania, czy wręczenie skierowania jest możliwe.
- Kto dostarcza decyzję o skierowaniu do pracy?
W dostarczaniu decyzji, ze względu na pilność, urzędy wojewódzkie wspierane są przez Policję oraz Wojska Obrony Terytorialnej.
- Kto może skierować do pracy przy zwalczaniu epidemii?
Decyzję o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii na terenie województwa, w którym osoba skierowana posiada miejsce pobytu lub jest zatrudniona, wydaje właściwy wojewoda, a w razie skierowania do pracy na obszarze innego województwa – minister zdrowia.
Od decyzji wojewody przysługuje odwołanie do ministra zdrowia. W przypadku, gdy decyzję wydał minister przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Odwołanie składa się za pośrednictwem wojewody.
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy od decyzji składa się do Ministra Zdrowia. Wniosek ten można również złożyć za pośrednictwem wojewody, który prześle ten wniosek do Ministerstwa Zdrowia.
Wniesienie środka odwoławczego nie wstrzymuje wykonania decyzji.
- Jak długo trwa obowiązek pracy przy zwalczaniu epidemii?
Decyzja o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii stwarza obowiązek pracy przez okres do 3 miesięcy w podmiocie leczniczym lub w innej jednostce organizacyjnej wskazanych w decyzji.
- Kto zatrudnia pracownika skierowanego do pracy przy zwalczaniu epidemii?
Podmiot, o którym mowa w decyzji o skierowaniu, nawiązuje z osobą skierowaną do pracy stosunek pracy, na okres nie dłuższy niż wskazany w decyzji. Do zawierania umów wskazanych w art. 47 ust 9 ustawy stosuje się przepisy ogólne prawa pracy. Szczegółowe warunki umowy zostaną przekazane przez pracodawcę przed dopuszczeniem do pracy.
- Jakie wynagrodzenie przysługuje osobie skierowanej do pracy przy epidemii?
Ministerstwo Zdrowia w stanowisku przekazanym wojewodom rekomenduje ustalenie wynagrodzenia w wysokości nie niższej niż 150% kwoty wynagrodzenia, które osoba skierowana do pracy otrzymała w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym została skierowana, przy czym nie więcej niż kwota tego wynagrodzenia plus 10 000 zł.
Ważne jest, że kwota tego wynagrodzenia nigdy nie może być niższa od określonych w ustawie dolnych limitów, tj.:
- nie może być niższa niż 150% przeciętnego wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego na stanowisku pracy, na które osoba ta została skierowana;
- nie może być niższa niż wynagrodzenie, które osoba skierowana do pracy przy zwalczaniu epidemii otrzymała w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym wydana została decyzja o skierowaniu jej do pracy przy zwalczaniu epidemii.
Powyższa regulacja, oznacza, że wynagrodzenie pracownika skierowanego do pracy w przedmiotowym trybie nie może być niższe niż wynagrodzenie otrzymane przez tę osobę w miesiącu poprzedzającym, bez względu na podstawę zatrudnienia (stosunek pracy czy umowa cywilnoprawna), jak również bez względu na to czy osoba skierowana była zatrudniona w jednym czy kilku miejscach pracy. Należy zatem brać pod uwagę cały zarobek wynikający z zatrudnienia osoby skierowanej do pracy, który utraciła ona w związku ze skierowaniem do pracy w innym podmiocie leczniczym.
Wynagrodzenie pracownika skierowanego nie może być niższe niż łączne wynagrodzenie (tj. wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatkowe składniki wynagrodzenia np. dodatki za pracę w nocy, za dyżur medyczny), które osoba ta otrzymała w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym wydana została decyzja o skierowaniu jej do pracy przy zwalczaniu epidemii.
Wynagrodzenie określone w sposób wskazany powyżej, spełniające co najmniej gwarantowane ustawowo minima powinno znaleźć odzwierciedlenie w treści umowy o pracę.
Przykłady:
- Jeżeli osoba została skierowana do pracy w kwietniu, w marcu zarobiła 6000 zł (3 000 zł wynagrodzenia zasadniczego i 2000 zł dodatku za dyżury w jednym podmiocie oraz 1000 zł za dyżury w drugim podmiocie na podstawie kontraktu), a przeciętne wynagrodzenie zasadnicze na stanowisku pracy, na które została skierowana wynosi 3000 zł, jej wynagrodzenie w miejscu skierowania, zgodnie z rekomendacją Ministerstwa Zdrowia powinno wynosić 9000 zł
- Jeżeli osoba została skierowana do pracy w kwietniu, w marcu zarobiła na podstawie umowy cywilnoprawnej 25 000 zł, a przeciętne wynagrodzenie zasadnicze na stanowisku pracy, na które została skierowana wynosi 7000 zł, jej wynagrodzenie w miejscu skierowania, zgodnie z rekomendacją Ministerstwa Zdrowia, powinno wynosić 35 000 zł
- Jeżeli osoba została skierowana do pracy w kwietniu, w marcu zarobiła 5 000 zł, a przeciętne wynagrodzenie zasadnicze na stanowisku pracy, na które została skierowana wynosi 6000 zł, jej wynagrodzenie w miejscu skierowania, zgodnie z rekomendacją Ministerstwa Zdrowia, powinno wynieść 7 500 zł. Jednak ze względu na dolny limit ustawowy, wynagrodzenie wynosi w tym przypadku 9 000 zł.
- Kto pokryje koszty zakwaterowania i wyżywienia jeśli zostanę skierowany do miejsca innego niż miejsce zamieszkania?
Osobie skierowanej do pracy przy epidemii przysługuje ponadto zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia, na zasadach określonych w przepisach o ustalaniu oraz wysokości należności przysługującej pracownikom państwowych jednostek z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju, opisanych poniżej
Koszty przejazdu
Osobie skierowanej do pracy przy zwalczaniu epidemii przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez tę osobę ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje. Środek transportu właściwy do odbycia podróży, a także jego rodzaj i klasę, określa pracodawca.
Co ważne, na wniosek osoby skierowanej do pracy przy zwalczaniu epidemii pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż:
1) dla samochodu osobowego:
a)o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 – 0,5214 zł,
b)o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3– 0,8358 zł,
2) dla motocykla – 0,2302 zł,
3) dla motoroweru – 0,1382 zł.
Za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży krajowej osobie skierowanej do pracy przy zwalczaniu epidemii przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety, tj. 6 zł. Jeżeli osoba ta nie ponosi kosztów dojazdów, ryczałt ten nie przysługuje. Ryczałt nie przysługuje również w przypadku, gdy na wniosek takiej osoby pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej.
Ponadto osobie skierowanej do pracy przy zwalczaniu epidemii na co najmniej 10 dni przysługuje zwrot kosztów przejazdu w dniu wolnym od pracy, środkiem transportu określonym przez pracodawcę, do miejscowości pobytu stałego lub czasowego i z powrotem.
Koszty zakwaterowania
Za nocleg w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie osobie skierowanej do pracy przy zwalczaniu epidemii przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety, tj.: 20 × 30 zł = 600 zł. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej podany limit.
Osobie, której nie zapewniono bezpłatnego noclegu i która nie przedłożyła rachunku za hotel, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety, tj. 45 zł. Ryczałt ten przysługuje jednak w sytuacji, gdy nocleg trwa co najmniej 6 godzin pomiędzy godzinami 2100 i 700.
Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługuje za czas przejazdu, a także jeżeli pracodawca uzna, że pracownik ma możliwość codziennego powrotu do miejscowości stałego lub czasowego pobytu.
Koszty wyżywienia
Dieta w czasie skierowania do pracy przy zwalczaniu epidemii, przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia, wynosi 30 zł za dobę. Wysokość diety zależy przy tym od czasu na jaki osoba została skierowana do pracy Należność z tytułu diet oblicza się w sposób przedstawiony poniżej.
| Okres pracy na podstawie skierowania | Wysokość diety |
| 1) skierowanie trwa nie dłużej niż dobę i wynosi: | |
| a) mniej niż 8 godzin | dieta nie przysługuje |
| b) od 8 do 12 godzin | przysługuje 50% diety, tj. 15 zł |
| c) ponad 12 godzin | przysługuje dieta w pełnej wysokości, tj. 30 zł |
| 2) skierowanie trwa dłużej niż dobę | |
| a) za każdą dobę | przysługuje dieta w pełnej wysokości, tj. 30 zł |
| b) za niepełną, ale rozpoczętą dobę i wynosi: | |
| – do 8 godzin | przysługuje 50% diety, tj. 15 zł |
| – ponad 8 godzin | przysługuje dieta w pełnej wysokości, tj. 30 zł |
W niektórych przypadkach prawo do diety jest wyłączone:
- za czas skierowania do pracy do miejscowości pobytu stałego lub czasowego pracownika,
- za czas przerwy w pracy na podstawie skierowania (np. powrót na weekend do rodzinnej miejscowości)
.
Zwrot kosztów z tytułu zakwaterowania lub wyżywienia nie przysługuje w przypadku zapewnienia w miejscu wykonywania pracy bezpłatnego zakwaterowania lub wyżywienia.
- Jakie są inne gwarancje dla osób skierowanych przy pracy przy epidemii?
Osobie skierowanej do pracy przy zwalczaniu epidemii dotychczasowy pracodawca jest obowiązany udzielić urlopu bezpłatnego na czas określony w ww. decyzji. Okres urlopu bezpłatnego zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u tego pracodawcy.
Przez czas trwania obowiązku, o którym mowa w art. 47 ust. 7 ustawy, z osobą skierowaną do pracy przy zwalczaniu epidemii nie może być rozwiązany dotychczasowy stosunek pracy ani nie może być dokonane wypowiedzenie umowy o pracę, chyba że istnieje podstawa do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika albo w przypadku zmiany lub uchylenia decyzji. Aktualne pozostają natomiast przepisy kodeksu pracy dotyczące wygaśnięcia stosunku pracy.
Mając na względzie konieczność zabezpieczenia osób skierowanych do pracy przy zwalczaniu epidemii wykupione zostaną dla nich polisy ubezpieczeniowe.
DATA AKTUALIZACJI: 28.04.2020 R.
DATA PUBLIKACJI 14.04.2020 R.
