Zastrzeżenia do ustawy zgłaszały związki zawodowe, które domagały się zarówno wyższych wynagrodzeń, jak i objęcia regulacją kolejnych grup pracowników zatrudnionych w placówkach medycznych. Resort zdrowia zapowiadał nowelizację ustawy.
„Po dokonaniu analizy funkcjonowania ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych w początkowym okresie jej obowiązywania zasadnym okazało się dokonanie w niej zmian” – wskazano w uzasadnieniu projektu nowelizacji.
W projekcie określono 11 grup zawodowych zależnie od wykształcenia i specjalizacji. Dla każdej ustalono oddzielny współczynnik pracy.
Najważniejszą zmianą – jak oceniają autorzy regulacji – jest rozszerzenie zakresu ustawy o pracowników działalności podstawowej innych niż wykonujący zawody medyczne. W uzasadnieniu podniesiono, że dla wyróżnienia tej grupy pracowników miała znaczenie ich rola w sektorze ochrony zdrowia i wpływ ich pracy na bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów.
W projekcie „proponuje się wyłączenie lekarzy i lekarzy dentystów odbywających specjalizację w ramach rezydentury oraz lekarzy i lekarzy dentystów odbywających staż z procedury podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ze skutkiem od dnia 1 lipca każdego roku na mocy porozumienia albo zarządzenia”. Jak wyjaśniono, wynagrodzenie zasadnicze tych osób będzie musiało być podwyższone do 31 grudnia 2021 r. do wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze określone w zmienianej ustawie, przy czym wysokość wynagrodzenia zasadniczego nadal będzie określana w rozporządzeniach wydawanych na podstawie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.
Kolejną zmianą jest wprowadzenie terminu do 15 czerwca każdego roku na wydanie przez kierownika podmiotu leczniczego lub podmiot tworzący (w przypadku podmiotów leczniczych działających w formie jednostek budżetowych) zarządzenia w sprawie podwyższenia wynagrodzenia.
Ponadto projekt zakłada zmianę w grupach zawodowych, polegającą np. na przeniesieniu pielęgniarek i położnych zatrudnionych na stanowiskach wymagających wykształcenia wyższego magisterskiego na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo, lecz niewymagających specjalizacji, z dotychczasowej grupy zawodowej określonej w punkcie 9 do grupy 8.
W uzasadnieniu podano, że proponowana nowelizacja ustawy nie będzie skutkowała przekazaniem podmiotom leczniczym w 2018 r. dodatkowych, ponad obecnie planowane, pieniędzy z budżetu państwa ani Narodowego Funduszu Zdrowia.
„W przypadku pracowników objętych projektowaną zmianą ustawy, których pracodawcy (podmioty lecznicze) otrzymują środki finansowe z Narodowego Funduszu Zdrowia, koszty podwyżek powinny zostać sfinansowane przez pracodawców ze środków uzyskanych w ramach wzrastających przychodów i odpowiednio kosztów Narodowego Funduszu Zdrowia” – wskazano w uzasadnieniu.(PAP)
